Met 25 waren we…waarvan meer dan 20 nieuwe gezichten!

Dat belooft!!

P. Benoît begon daarom met inzicht te geven in: wat is een Laura?

En hoe in onze tijd, geïnspireerd op die tussenvorm tussen cenobietenleven (alles samen) en kluizenaarsleven (alles alleen) dat ideaal beleven? elkaar digitaal breed bereikend! en zo de wereld doordringend met authentiek “monastiek” leven.

Verfrissend was het om daarna met hem weer onder te duiken in het boek van de psalmen waarvan hij toch telkens de oude grondwaarden op een nieuwe en inspirerende wijze weet over te brengen.

Ik bid al mijn hele leven psalmen, maar dit gaf weer een nieuw verdiepend elan!

De voormiddag sloten we af met een verhelderend ingaan op psalm 30:  er  was redding en daarom wordt er geloofd, het klagen en verhoord worden van toen wordt in het loven van nu niet vergeten!

In de namiddag  mochten we weer de grote boog van klagen naar loven in het hele psalterium dieper leren smaken, doorspekt met concrete aanwijzingen voor ons bidden vandaag.

Geen mopperend klagen in de psalmen maar klagen tot we weer kunnen loven…..

Psalm 1 kwam daarna aan bod: in de eerste verzen gaat het over gaan, staan, zitten… wat de rabbijnen correleren met daad, gebed, studie… en we hebben meteen de drie pijlers van de wereld! als we tenminste de goede keuzes maken!

En met psalm 119, strofe 8 kregen we een goede inleiding op de psalmwake die daarna volgde in de kapel van de zusters met psalm 119, na de psalmen 113 tot 118.

Een rijke dag, geslaagd ook door enkele zorgende mensen in Vorselaar en de organisatie (en bak-kunst) van Linda. Dankbaar dus!!

C.D.W.